November nyhende

Nokre glimt frå Mali

De har vore ei god regntid. Litt for god nokre stader. Mange ser fram til gode avlingar. Noko er øydelagt på grunn av for store regnmengder.

Normisjons misjonærar i Mali føler seg stort sett trygge. Samtidig er det stor spenning til framtida. Mange i Mali er utrygge og usikre på kva som kjem til å skje. Uvisse er vel kanskje eit ord som dekkjer situasjonen i Mali. 

Arbeidet i kyrkjelydane går som normalt. Les Karen sin mail som ligg vedlagt om du ikkje har lese den frå før. 

Aadama Bah ber om forbøn for situasjonen i nord-Mali. Han ber om forbøn for synodekomite- møtet dei skal ha nå førstkomande laurdag. Han fortel at dei vil nå vidare ut og treng forbøn for å sjå Guds ferdiglagde gjerningar for dei.

På Bibelskulen ventar vi nå på at vegane skal bli betre og tørke opp. Karim Fofana fortel at dei to stolpane vi treng for å få straumen til skulen, ligg i Mahinandin og må fraktast med lastebil til Babaroto, lastebilar har ikkje lov til å krysse over jernbane brua i Mahina. Vegen mellom Mahinandin og Babaroto er ikkje farbar enno.
Karim F. og ein kollega var i Beremasso, landsbyen ligg mellom Mahina og Oualia, for ei kort tid tilbake. Han minner oss om å be for dei. Ein av leiarane der er no tilbake frå gullgraving og satsar på å bli buande i landsbyen. Han har fått jobb i eit skogplantingsprosjekt. Det er godt for han, familien, landsbyen og kyrkjelyden. Ikkje alle kjem heim frå slike gullgravingsferder! Når dei var der hadde dei først ei god bønnesamling og den siste kvelden eit møte der mange var tilstades, fleire ennn dei kristne. Gud er stor og held dei truande i Beremasso fast til seg. Karim har foreslått av vi dreg dit saman i januar, då vert det dåp mm.

I helga var det eit stort mæte i Bamako der leiande personar i Mali, den vestafrikanske unionen, EU mfl var til stades. Dei diskuterte vegen vidare for Mali. Det ser framleis ut til at dei forbereier seg på krig mot islamistane i nord. Tidsramma er noko usikker. Eit seriøst forslag er over nyttår. Dei kan vel kanskje ikkje gje klar beskjed til islamistane om kva tid dei har tenkt å dra nordover!

Amerikanske, europeiske og andre militære fagpersonar er i desse dagar samla til konferanse i Paris for å drøfte Mali og korleis ein skal gå fram der. Samtstundes er det ei gruppe i Mali denne veka som evaluerer hæren og ser på kva behov den har.

Islamistane sitt svar på dette er mange nye soldatar som kjem frå Sudan, nord afrika, treningsleir i Senegal etc.
Mali treng mykje forbøn, både dei som styrer landet, hæren, verdssamfunnet og kyrkjene og våre utsendingar.

Følg med på våre misjonær sine bloggar og misjonærbrev, de finn dei på våreNormisjon sine nettsider. Trykk på navnet til ein av misjonærane og du får opp info frå vedkomande.

Ein interessant artikkel for dei som ynskjer å lese litt meir om korleis islamistane jobbar for å få innpass i heile Mali ifylgje ein journalist. Veit ikkje om han overdriv eller underdriv…
- -
État et religion : Le Mali, une laïcité sérieusement menacée.


Le Mali, une laïcité sérieusement menacée. 22 octobre 2012 Rubrique: Nord-Mali

Que tous les partisans et défenseurs d’une République laïque au Mali se le tiennent pour dit : le ver est véritablement dans le fruit. Les djihadistes sont parmi nous. Peut-être que, jusqu’à présent, ils étaient restés assez discrets et modérés. Mais la population est sérieusement infectée par le radicalisme religieux et le phénomène va de mal en pis.


Les djihadistes

Ces dernières semaines, les prêches dans la presque totalité des mosquées de la capitale Bamako, voire du pays, portent essentiellement et exclusivement sur des thèmes relatifs à « la charia » et son « mode d’application » selon les préceptes dites du prophète Muhammad (PSL).

En effet, avant et après les prières du vendredi, les imans développent ce qu’ils s’emploient à présenter comme « les bonnes pratiques en islam » selon la prescription divine. Rien de moins que ce qui est en vigueur aujourd’hui dans le Nord du Mali depuis la prise totale du contrôle de ces régions par les groupes armés, c’est-à-dire : « la charia » version salafiste.

De là à déduire que la jonction est déjà faite entre le Nord sous « charia » et le Sud en voie d’être « bientôt conquis », il n’y a plus aucun doute possible. Le Mali aura désormais beaucoup de peine à préserver « sa laïcité » en tant que République.

Les observateurs les plus avertis n’avaient-ils pas déjà tiré la sonnette d’alarme à la suite des discours « enflammés » tenus à ce sujet par le président du Haut conseil islamique (HCI), Mahmoud Dicko et le président de l’Union des jeunes musulmans du Mali (UJMA), Mohamed Macky Ba ?

En effet, lors du meeting géant organisé le 12 août 2012 au stade 26-Mars de Bamako, devant l’ensemble du gotha politique, des représentants d’institutions de la République et quelque 60 000 fidèles « conditionnés » à bloc, l’imam Mahmoud Dicko a confirmé ce que bon nombre de gens pensaient déjà de lui quant à une probable connexion avec le groupe Ançar Eddine de Iyad Ag Ghaly, qu’il n’a d’ailleurs pas manqué de présenter à l’occasion comme « un ami de longue date et avec lequel il partage beaucoup de valeurs idéologiques, même s’il désapprouve ses méthodes de les faire valoir ».

Il renchérira en ces termes « nous n’avons pas attendu ce moment pour entreprendre ce travail. Il y a longtemps que nous nous y employons. Mais nous n’avons jamais eu besoin d’armes ni de violence pour atteindre nos objectifs ».

Quant au président de l’UJMA, il a été on ne peut plus clair en affirmant que la stratégie de « conquête du pouvoir » dont « l’exercice a été une catastrophe par les hommes politiques du pays depuis plusieurs dizaines d’années » mise en œuvre, consistait « à installer dans les milliers de mosquées recensées sur l’ensemble du territoire à cet effet, des comités de jeunes musulmans, comprenant chacun 13 membres au moins ».

Selon leurs calculs, le moment venu, ils disposeraient ainsi de plus de 200 000 éléments repartis sur l’ensemble du territoire pour « contrôler, orienter et contribuer de façon incontournable à toutes prises de décisions concernant la vie de la nation ». Ce travail serait en cours et se poursuit allègrement.

Ces informations, mises bout à bout, permettent de se faire une idée exacte de l’ampleur et de la profondeur du « travail de sape » que semblent mener certains milieux religieux au Mali, voire dans la sous-région ouest-africaine, afin de rendre « la révolution islamique » irrévocable et irréversible d’une manière ou d’une autre.

Cela participe sûrement d’une stratégie longtemps murie et savamment réfléchie. Elle fait usage des trois options possibles : 1°) la voie des armes conduite par Iyad Ag Ghaly à partir du Nord ; 2°) la sensibilisation et le conditionnement des esprits de façon concomitante des populations du Sud beaucoup plus « christianisé » et moins « versé » dans les pratiques de l’islam contrairement aux compatriotes du Nord ; et enfin 3°) prendre et contrôler le pouvoir politique à travers l’application stricte « des normes coraniques ».

On comprend à présent l’intérêt et la forte implication des religieux dans la gestion et la recherche de solution de la crise malienne. A l’analyse, le schéma était certainement déjà élaboré bien avant les événements du 22 mars 2012. Mais, comme sur le plan sécuritaire, ces événements ont contribué à donner « un coup d’accélérateur » à certaines phases du plan stratégique.

Ainsi, après avoir cosigné « une plateforme conventionnelle » avec des regroupements politiques et de la société civile pour « une solution malienne » à la crise institutionnelle et sécuritaire que connait le pays le début des hostilités et la chute du régime d’Amadou Toumani Touré, le Haut conseil islamique s’est profondément investi dans l’action humanitaire en direction des zones occupées à travers des initiatives de collecte de fonds et d’acheminement de produits de première nécessité.

Dans certains milieux influents de la capitale, son président a même été pressenti un moment pour occuper le très important poste de 2e vice-président du Haut Conseil d’Etat (HCE) dont la création a été annoncée par le président de la République par intérim dans son adresse à la nation le 29 juillet 2012. Mais l’intéressé lui-même ayant sûrement eu vent de ces informations, a profité de la tribune du meeting du 12 août 2012 pour couper court à ce qu’il a qualifié « de rumeurs » concernant un poste pour lequel il n’avait jamais été ni tenté, ni intéressé, car « suffisamment déjà occupé par la mission que Dieu et les fidèles musulmans du Mali lui avaient déjà confiée ». Mais cette « mise au point » n’a pas convaincu tout le monde quant aux réelles motivations de l’engagement presqu’obstiné de l’imam Dicko dans la recherche de solutions « négociées par le dialogue » à la crise malienne.

Ces dernières semaines, surtout depuis la tournure prise par les événements suite à l’implication et à la ferme détermination de la France et de la communauté internationale à « user de la force pour bouter tous les groupes extrémistes du Nord du Mali », le milieu musulman, surtout la tendance proche des salafistes, est en ébullition. Des cérémonies de « prêches » sont ainsi organisées un peu partout et à toutes les occasions (baptême, funérailles, mariage et autres foras) sont mises à profit pour véhiculer « le message et les recommandations de Dieu » relativement à la pratique religieuse et surtout « l’application de la charia » par tous et pour tous les croyants.

Aujourd’hui, toutes les conditions semblent être réunies pour que la jonction devienne « effective » entre les « frères musulmans » du Sud et du Nord. Ainsi, plus rien ne s’opposerait à la proclamation de la « République islamique populaire et démocratique du Mali ».

Un pas supplémentaire a été franchi dans cette optique le jeudi 18 octobre dernier, lorsque le Chérif de Nioro a appelé ouvertement « ses partisans » à se joindre à la marche organisée par le Collectif des organisations patriotiques du Mali (Copam, tendance Younouss Hamèye Dicko). Cet acte très audacieux de la part de cet érudit venait s’ajouter à la déclaration faite la veille dans une mosquée à Niaréla (Bamako), par ce même chef religieux, quant à sa volonté de « créer bientôt un parti politique afin d’assouvir ses ambitions politiques ».

 Les masques commencent donc à tomber les uns après les autres. Mais dès lors que les religieux quittent le domaine et le terrain de la religion pour investir celui de la politique, ils ne peuvent plus être considérés comme « recours » ou « arbitres » entre les différents protagonistes, puis qu’ils deviennent eux-mêmes acteurs.

N’est-ce pas que tout ceci découle du laxisme de l’Etat ? Car, il y a longtemps que ce risque était perceptible au Mali depuis la floraison spectaculaire des écoles coraniques, des médersas et autres ONG investies dans la construction de mosquées, etc. Au lieu de prendre le devant et anticiper, les autorités de la république ont préféré fermer les yeux sur les risques et menaces possibles pouvant résulter de cette invasion du territoire par « les porteurs de valises pleines de pétrodollars ». C’était une fois de plus jouer avec le feu, comme d’habitude.

Mais que nulle ne s’y trompe ! Le Mali est certes un pays à majorité musulmane, mais de là à vouloir transposer la religion sur le terrain politique, il y a un pas qu’il faut s’abstenir de franchir si vite. Le Mali ne peut sociologiquement devenir du jour au lendemain un pays islamique. Les narcodollars, les pétrodollars et autres « missiles sol-air » venus de Libye ne pourront inverser indéfiniment cette donne. Les populations ne sont pas prêtes à accepter les atteintes graves à leur intégrité physique à travers notamment les amputations, les lapidations, les flagellations et autres pratiques moyenâgeuses.

Se sentant aujourd’hui en position de force, ces complices des « fous de Dieu » installés au nord du pays, n’hésiteront sûrement pas à « tenter » l’aventure. Mais le monde civilisé tient le Mali à l’œil. Permettra-t-il la somatisation ou l’afghanisation du Mali au risque de voir toute la sous-région sous l’emprise des barbus ? Rien n’est moins sûr ! Cependant, la vigilance doit être de mise et sans relâche.

Sinon, les défenseurs des libertés individuelles et collectives, les organisations et institutions de défense des droits de l’Homme, les grandes nations reconnues pour leur attachement aux principes et valeurs universelles de démocratie, seront mis ainsi devant le fait accompli et renvoyés à la réflexion pour davantage plus de pragmatisme dans l’action face aux fléaux qui menacent le monde dit « civilisé »

Ibrahima Sidibé. SOURCE: L'Indicateur du Renouveau du 22 octobre 2012. Article visité 87 fois

Å byggje - for øyra!

Bygging på bibelskulen

Adama Bah har fotografert arbeidsfolk i arbeid

No er det full fart på bibelskulen i Bafoulabé. Juckou Konate og hans team er i ferd med å reise radiobygget. Her skal det vere eit studio, kontor, undervisningsrom og lager. Dette gir oss ein god anledning til å gje ei god opplæring og praksis i radioarbeid til elevane på bibelskulen. Samstundes vil vi kunne sende jevnlege program på radioen. Vi ynskjer eit bredt repertoar. Vi håpar å få til eit samarbeid med det lokale helsevesenet, slik at dei kan bruke radioen til å fremme folkehelsa. Musikk og kultur vil vere viktig å ha på programmet. Kristne radioprogrammer på ulike språk vil vere viktig for å nå ut med den glade bodskapen om han som blei menneske, vår bror og vår frelsar. Undervisning og praksis vil gje elevane nyttig praksis i å forbereie og gjennomføre  formidling av evangeliet offentleg . Her vil vi jobbe saman med elevane i forkant og gje evaluering i etterkant. Dette blir nyttig og god erfaring for alle partar.

Aadama Bah er i full gong med å få dei formelle bitane på plass. Han har god kunnskap om dette og veit kva kanalar ein må bruke for å få dette til. Han driv allereie no radioarbeid blant fulanerane med utgangspunkt i fulanersenteret i Mahina. Han er sjølv tidlegare elev på bibelskulen.

Straum er kjekt å ha. Kunne du tenkje deg ein kvardag utan straum,; utan elektrisk lys, utan oppvarming, straum til pc og fjernsynet. Dette er kvardagen på bibelskulen. No gler vi oss til å få innlagt straum på bibelskulen. Dei formelle tinga er på plass. Me manglar kun to stolpar som kjem så snart vegane har tørka opp etter regntida. No meiner dei at vegane snart er ok slik at transportørane vågar seg ut på vegen. Fram til no har faren vore for stor for at transportørane med sin lastebil kunne setje seg fast i eit gjørmehol og i verste fall bli verande der i fleire dagar om dei var uheldige. Innan utgongen av november håpar vi dette vil vere i orden.

Gjermund Lygre

Siste i september

Regntida er fortsatt god, helst litt for god ein del stader. 

No har Normisjon 4 misjonærar ute og fleire kjem ut dei komande vekene. I oktober vil der vere 7 stykker på plass om Gud vil og den politiske situasjonen tillet det.

Elektrisiteten skal snart gjere sitt inntog på bibelskulen. Vi håpar at vi har straum innan ein månad. No vil ein byrje å lage murbrikker som skal bli til eit radiobygg neste år.

Gimme og Karina må vente nokre dagar til før dei kan reise til Oussoubidiania og Goundara på grunn av mykje regn i området. Dei er i Bafoulabé.

Det er ein labil sikkerhets situasjon i Bamako rundt nasjonalfeiringa den 22 september. På grunn av dette ventar Roar og Therese noko med å reise tilbake til Bamako. Også dei er no i Bafoulabé. 

Arbeidet i kyrkjelydane fungerer godt dei fleste stadane. 

Som nevnt tidlegare har matutdelinga stort sett fungert veldig godt. Men endå har mange det tøft. I Bafoulabé har dei fått eit tonn til med ris å dele ut til dei mest trengjande.

I fylgje ei gruppe frå dogonfolket som har vore på rundreise i nord-Mali er det enno nokre få kristne igjen i nord.

Her er nokre betraktningar utifrå nokre nettartiklar. At det pågår ein maktkamp er i alle fall sikkert.

Ein kommentator meinar at no er det imamane som rår, som har gode tider.

Dei brukar no anledninga til å styrke sin posisjon og islam sin posisjon i landet medan politikerane og hæren prøver å ordne opp i endelause konflikter. I tillegg så er ikkje politkerane og hæren samstemde i korleis dei skal løyse situasjonen i nord. Kor mykje hjelp skal dei få utanfrå slit dei og med å bli einige om. Statsministeren «overlevde» som statsminister takka vere støtte frå viktige imamar meiner fleire. Han var på veg vekk frå maktsentrumet, men nytta anledninga til å gå på ei storsamling som islamsk råd hadde med 60000 tilstade på ein stadion. Der fekk han stor støtte og presidenten kunne ikkje anna enn å ta han med videre. Om dette er heile sanninga veit ikkje eg men at det seier noko om at leiarane i islamsk råd har stor makt, er vel ikkje å ta for hardt i.

Tidlegare var islamsk råd respektert no er det eit råd ein fryktar…

 

Fleire og fleire fryktar for framtida. Ein sekulær stat er langt ifrå einaste alternativ i framtida slik stoda er no. Nokre vil meine at ein ein islamsk stat vil kunne vere eit alternativ som vil innskrenke pressefridom, religiøs fridom men likevel så trur dei at dei med ein slik islamsk stat ville lettare kunne stanse opprør i nord og krava om sjølvstende frå tuaregane. 

Ifølge ein kommentator så slit dei islamistiske organisasjonane i nord Mali med økonomien. Dei har store utlegg; lønn til soldatar, drivstoffutgifter, klare å få administrasjonen til å fungere, straum og vatn etc. Dei kan få lokalbefolkninga mot seg om dei ikkje kan ordne opp. I følgje eit «rykte» tilbyr leiaren for Ancar Dine å trekkje seg tilbake og overgi områda til Mali sin hær viss han får 500 mill norske kroner. Blir spennande å sjå….

Be for Mali:

• Om ei god avslutning på regntida.
• For arbeidet i kyrkjelydane
• For leiarane i alle kyrkjene i Mali
• Om tryggleik for våre utsendingar
• For presidenten, regjeringa og hæren.
• Om ei god løysing på situasjonen i nord og generelt.

Gjermund Johannes

TAKK!

Befolkninga i Bafoulabé er svært takknemlige for den hjelpa som folk i Norge har gitt. Dette har vore viktig i ei vanskeleg tid. Ordføraren i Bafoulabé seier at: ”Hjelpa har avverga ei  stor krise og vi har unngått uro fordi hjelpa kom i rette tid.” I 30 landsbyar fekk folk mat i rette tid, slik at dei fekk krefter til å dyrke hirse, mais og peanøtter.

Ein gammal mann som fekk ein sekk med ris sa det slik: ”Dei som har gitt oss desse matvarene vil vere velsigna dei neste ti åra og ikkje møte noko vondt!” Karim Fofana og Amadou Diallo som har representert  misjonen og har  vore dei ansvarlege for å dele ut matvarene har aldri i sitt liv fått så mange velsigningar.

Samarbeidet mellom kommunen, helse- og sosialsjefen og kyrkja har fungert godt. Dei har hatt eit godt system som har sikra at dei som skulle få hjelp har fått det. 34 tonn ris/ hirse har blitt delt ut og vi kjenner oss trygge på at det aller, aller meste har gått til dei trong det mest.

Ei ulukke kjem sjeldan aleine, seiest det. I fjor kom det som kjent altfor lite regn som førte til tørke og hungeren som vi har fått vore med og lindra. Dette året kjem det helst meir enn nok med regn. I ein samtale med ordføraren i Bafoulabé kunne han fortelje at det i to små landsbyar var 45 bustader som hadde rasa saman på grunn av alt for mykje regn. Bekkene og elvene hadde der gått over alle bredder og kome inn i landsbyane. Fleire landsbyar og byar har kjenner på dei same utfordringane. Mange søv dårleg om natta når det regnar mykje fordi dei er redde for at huset vil ramla over dei når dei søv. Ein kvinne sa at ho står opp når regnet kjem og sit klar i ein stol til å springe ut av huset om det kjem ukjente lydar.

Vi menn slit ofte med å forstå at vi skal høyre på kloke kvinner! Høyr på denne situasjonen; Ei kone vi var i kontakt med var redd for at huset skulle rasa ned over hovudet på familien. Då ho sa det til mannen, berre bles han av ho; ”Du snakkar om ting du ikkje har greie på”. Ho var like redd, og kom igjen og sa det ein gong til. Mannen sin reaksjon var om lag lik, berre endå litt meir irritert og tverr. Då ho gjentok uroa si tredje gongen, forsto mannen endeleg at han burde høyre på kona, og dei gjekk ut. Då dei var kome nett utfor døra rasa huset ned!  Høyr på kvinnene,  mannfolk!

Gjermund, frå Kedogou i Senegal 

Å vera der, i Mali!

Gjermund reiste til Mali torsdag som var. Har reiste i lag med misjonær Alf, avtroppande direktør Roar og påtroppande direktør Therese. Torsdag kveld var dei i Bamako. Turen gjekk greit, dei vart vel tekne i mot av medarbeidarar i MPN der. Gjermund fekk telefonkontakt med Ramata, som skal møte han i Bafoulabe. Det var ho som måtte rydde og låse ned tinga våre då Gjermund ikkje kunne returnere i mars, men blei evakuert heim til Norge i lag med oss andre. Vi sky'pa i lag frå Bamako. Kjende lydar omkring der. Gjermund sa det var vakkert å sjå Mali, vått og grønt. Livgjevande for vekstrar som skal sikre avlingar framover. Takk!

Alf og Gjermund starta turen videre til Tambaga og Bafoulabe på fredag. Gjermund ringde frå Tambaga, i utkanten av ei samling dei hadde der. Jentene fekk sky'pa med han derifrå også. Alt vel. Millitære er å sjå, med ujavne mellomrom. Gjermund sin kommentar var at dei til nå hadde verka uintresserte eller venlegsinna. Alf og Gjermund tek forholdsreglar, har dei sagt.

I går kveld tikka det inn ei sms-melding : "Hei. Nå har me fått eit godt måltid hjå Karim og co. Alt vel." Det betyr at dei er vel framme i Bafoulabe, og har møtt mange av vennene våre. Eg kunne gitt ein del for å fått vore ein del av det, for ei lita stund! Hjarte og tanke er der blant vennene ved savanna, nær Senegalfloden, under den mørke stjernehimmelen, med dei tunge, kraftige regntids lydane og -luktene. Vi er rike som har vore der! Som eig venner der! Problemet er at det er der og eg er her. På ei anna side er det godt med avstand til alle dei samfunnsmessige og politiske problema som rir landet i desse dagar. Refleksjonsevna blir utfordra.

Skrivar frå luftige og lyseblå Førre; Gunn-Marit

Gjermund ringte nå frå Bafoulabe. Dårleg nettilgang, så han har ikkje fått lagt ut bilder på facebook. Han hadde ei bøn, og det var at folk kunne vere med å be om tenleg vær. Enkelte stader har det kome altfor mykje regn, så det er fare for at avlingar kan råtne på rot. "Er det ikkje hengjen, så er det sprengjen!"                       Tenleg vær, er ei god bøn. Slik eg forstår.

Festtid og fare

Det er avslutning på Ramadan i desse dagar. Fastemånaden blir avslutta med ein stor fest. Skredderane har ei av dei travlaste tidene i året før festen. Dei jobbar dag og natt for å få klargjort alle festdraktane. Mange slit med å få endane til å møtast særleg dette året med alle krisene. Det er nok mange fortvila foreldre som ikkje kan gje kleda dei ynskjer til sine barn og kjøpe den festmaten dei så gjerne skulle hatt. Det er også ei side av krisene i Mali.

Det er gode meldingar frå ulike deler i landet om ei god regntid. Mange ser lys i tunnelen. Maisen nærmar seg moden og hungeren vil avta. Nokre ser lite lys. Dei har mista eit barn eller ein gammal. Unicef og andre organisasjonar fortel om ein knalltøff kvardag med stor barnedødlighet på grunn av underærning. Adama Bah fortel om mange i Mahina/Bafoulabe området som et eit måltid til dagen. Den hjelpa vi har fått vore med og gitt har vore viktig og berga liv men den når ikkje så langt.

I desse dagar jobbar dei intenst med den å få den nye regjeringa på plass. Lurer på om eg har skrevet noko lignande før. Men trur at eg er nærare sanninga i dag enn tidligare. Det virkar som om det er vilje til å få på plass ei regjering frå dei ulike partia og grupper i samfunnet.

Mali ynskjer ikkje å få hjelp av den Vestafrikanse Unionen får å sikre institusjonane i landet. Dette vil dei klare sjølv var den tydelege meldinga dei gav på eit stort møte i Bamako denne veka med den vestafrikanske unionen. Krisa i nord vil dei styre sjølv med hjelp utanfrå.

Skuleverket i Mali har dårlege resultater dette året. På den vidaregåande skulen i Mali er det kun 13% som har bestått og er klar for vidare studier. Resten må ta eit år til. I Bafoulabé var det kun 3-tre stykk som besto eksamen!!




Ein kommentator i ei avis skyldar dette delvis på foreldrene som ikkje tar sitt ansvar på alvor. Foreldrene gir barna ei dårleg oppfølging. Dei skapar barn uten grenser, barn får bestemme for mykje sjølv- barna er småkongar. Forelderene har ikkje nok autoritet, nok disiplin på sine barn. Dermed slit lærerane med det same .Mobbing og vold er eit problem mange stader. Lærarutdanninga er ikkje god nok.

Lærerane har ikkje eit godt nivå. Nokre har kjøpt seg papirer, andre har bestått men har verken motivasjon eller tilstrekkelege evner til å lære frå seg. Meir kan seiast!

Neste veke reiser Therese Glendrange, Roar Flacké, Alf Halvorsen og underteikna til Mali for å lytte til våre maliske brødre, søstre og kollegaer, vi vil også prøve å oppmuntre, veilede, lære, planlegge med meir. Tanken er også ein tur til Sengal for å finne ein stad ein kan trekkje seg tilbake til i haust når det trengst/ha som base. Du er herved utfordra til å be for denne turen.

Eg klipper frå ei norsk avis: 450.000 er drevet på flukt i Mali



PÅ FLUKT: Stadig flere blir drevet på flukt i Mali. Foto: Reuters / NTB scanpix 

Minst 450.000 mennesker er drevet på flukt fra sine hjem i Mali, etter at militante islamister har tatt kontroll over de nordlige delene av det vestafrikanske landet.

Ifølge en fersk FN-rapport har 260.000 mennesker flyktet til naboland og lever nå i FN-leire, mens 175.000 er på flukt i eget land.

Flesteparten har flyktet fra militante islamister som siden militærkuppet 22. mars har tatt kontroll over byer som Timbuktu, Kidal og Gao.

Islamistene skal ha bånd til terrornettverket al-Qaida og har innført sharialover i områdene de kontrollerer.

Ifølge FN lever mange av flyktningene i Mali under svært vanskelige forhold og mangler både mat og vann. Mange av dem har også søkt tilflukt i områder som er rammet av tørke, og titusenvis trues av sult og sykdom.

FN anslår at det nå er om lag 4,6 millioner mennesker i Mali som har behov for matvarehjelp utenfra.

I Nord Mali kjem er smitte med den frykta koleraen på. Mange er omkomne og fleire og fleire blir ramma av sjukdomen.

Midt i regntida!

Ein liten tilstandsrapport

På den politiske fronten har det skjedd mykje sidan sist eg sende mail. Det som er fremme no i media og viktig for framtidat: Presidenten Dioncounda Traore er komen attende frå Paris. Han er i ferd med å skipe ei ny samlingsregjering. Det er uvisst om statsministeren blir med videre. Fristen for å få på plass den nye regjeringa er på fredag. Med regjeringa på plass vil den vestafrikanske unionen letta på sanksjonar/vanskar for den maliske staten.

Djibril Bassole, meklaren i denne situasjonen, var i går i Gao for samtalar med Ansar Al Dine. Han seier i etterkant at dei er interesserte i samtalar. For at det skal bli fredsforhandlingar må islamistane ta avstand frå Al-Quaida og gjere slutt på overgrep i samband med innføring av sharialovgivning.

Islamistane, les Ansar Al Dine mfl. prøver å innføre sharia lova. Lokalbefolkninga i Gao td. er lite glade for dette. Ungdomar har stansa eit forsøk på å kappe av ei hand på grunn av mistanke om steling. Det er ein tydeleg kamp om makta og om sjelene! Ordføraren i Gao, som er i Bamako, fryktar at fleire og fleire vil gå over til islamistane om ein ikkje snart får tatt gode grep for å løyse krisa i nord. Islamistane prøver å hjelpe folk og prøver å omvende folka for si tru og si overbevisning. Andre stemmer er lite til stades, dermed vil ein kunne bli meir eller mindre tvungen til å gje opp for overmakta.

Det er av og til demonstrasjonar i Bamako. Seinast mandag var det nokre hundre som ville prøve å gå mot president palasset for å vise si misnøye med  presidenten. Denne gongen vart dei tydeleg og bestemt stansa av politi og hæren. Det er nokre, deriblant Oumar Mariko, som meiner at presidenten må gå av då overgangsperioden på 40 dagar er over. Det må nå haldast val. Dei fleste innser at no må landet først kome på fote før ein kan avhalde val.

Matvareprisane har ikkje blitt så høge som frykta melder Siaka C. i Bamako. Eit eksempel. Ein sekk med ris kostar no 18000 fcfa. I februar var det 15000 fcfa trur eg.

Regntida eg så langt god dei fleste stader. Det ser ut til at dei fleste har fått så det det skulle så. Det er ein viss optimisme å spore då ein veit at om ikkje så lenge kjem maisen.